بر حسب درخواست و تقاضا کار میکنید. ساعت کاری شما در قرارداد درج نشده است – این موضوع برای شما به معنای چیست؟ (Abruf)
اگر در قرارداد کار شما ساعت کاری درج نشده باشد، این خود به خود به این معناست که ساعت کاری شما حداقل 20 ساعت در هفته است.
میتوانید بیش از 20 ساعت در هفته کار کنید، اما نه کمتر از آن.
کار بر حسب درخواست و تقاضا به این معناست که شما بصورت کوتاه مدت برای کار استخدام میشوید. حتی در صورتی که مدت ساعت کاری روزانه شما تعیین نشده باشد، کارفرمای شما باید بر حسب درخواست و تقاضا شما را به مدت حداقل 3 ساعت بصورت مستمر به کار بگیرد.
یعنی اگر در قرارداد کار شما درج نشده باشد که شما بطور مثال باید 8 ساعت در یک روز کار کنید، کارفرمای شما میتواند از شما بخواهد که به مدت 3 ساعت کار کنید. البته او مجاز نیست شما را برای مدت زمان فقط 2 ساعت یا کمتر به کار بگیرد، چون این برای شما به صرفه نیست.
با وجود این اگر شما باید فقط به مدت 2 ساعت کار کنید، کارفرمای شما باید به خاطر 3 ساعت به شما معاش پرداخت کند.
در یک کار بر حسب درخواست و تقاضا ممکن است ساعت کاری شما در هفته متفاوت از قاعده و روال باشد.
در صورتی که در مورد حداقل ساعت کاری توافق شده باشد (در قرارداد کار)، کارفرمای شما مجاز است به شما حداکثر 25 فیصد کار بیشتر (در هفته) تخصیص دهد.
در صورتی که در مورد حداکثر ساعت کاری توافق شده باشد، کارفرمای شما مجاز است به شما تا حداکثر 20 فیصد کمتر اجازه کار کردن بدهد، اما نه کمتر از آن.
اگر در قرارداد کار شما درج شده است که شما باید حداکثر 30 ساعت در ماه کار کنید، ممکن است کارفرمای شما از شما بخواهد که در یک ماه «کم تقاضا» فقط 24 ساعت کار کنید و در این صورت فقط به خاطر این ساعات کار نیز به شما معاش پرداخت کند. البته او مجاز نیست برای کمتر از 24 ساعت به شما معاش پرداخت کند.