پرسش های متداول - بیمه های اجتماعی

آلمان یک دولت رفاه است. این موضوع در قانون اساسی مشخص شده است. این بدان معناست که دولت، عدالت اجتماعی و امنیت اجتماعی شهروندان را تضمین می کند. بیمه اجتماعی عنصر اصلی دولت رفاه است و بخش بزرگی از جمعیت را در برابر خطرات موجودیتی محافظت می کند: یعنی اگر بیمار شوید، بیکار شوید، بازنشسته شوید یا دیگر نتوانید کار کنید (= ناتوان از کار شوید)، کمک مالی دریافت خواهید کرد.

این سیستم متکی بر این است که افراد شاغل به سازمان تامین اجتماعی پول پرداخت می کنند و افرادی که به مزایا نیاز دارند، پول دریافت می کنند. تامین مالی این سیستم از طریق حق بیمه های اجتماعی و مالیات ها انجام می شود.

سیستم تامین اجتماعی بر پنج رکن استوار است: بیمه سلامت قانونی،
بیمه مراقبت اجتماعی، بیمه بازنشستگی قانونی، بیمه حوادث قانونی و بیمه بیکاری قانونی. 

این بیمه ها طبق قانون الزامی هستند، به این معنی که، به جز چند مورد استثنا، همه شاغلین، به بیمه سلامت، بازنشستگی، مراقبت های طولانی مدت و بیکاری، پولی پرداخت میکنند. هزینه بیمه حوادث قانونی را کارفرماها (شرکت/کسب و کار شما) پرداخت می کنند.

کارفرمای شما باید هنگام شروع به کار، شما را در بیمه تامین اجتماعی ثبت نام کند. شما حق بیمه تامین اجتماعی را با کارفرمایتان تقسیم می کنید: نیمی از آن را شما و نیم دیگر را کارفرمای شما پرداخت می کند.

برای ثبت نام، کارفرمای شما به مدارک زیر را از شما لازم دارد:

• شماره تامین اجتماعی شما
• شماره مالیات شما
• گواهی بیمه درمانی شما و
• آدرس شما

زمانی که کارفرمایتان شما را ثبت نام کرد، یک نسخه از برگه ثبت نام تامین اجتماعی را دریافت خواهید کرد. در این صورت می توانید مطمئن شوید که برای بیمه ها ثبت نام شده اید. همچنین می توانید کسورات را در فیش حقوقی تان مشاهده کنید.

مهم! اگر مطمئن نیستید که ثبت نام شده اید یا خیر، حتما از یک مرکز مشاوره Fair Integration مشاوره بگیرید! در آلمان، کار غیرقانونی (بدون ثبت نام) ممنوع است و ممکن است پیامدهای بد برای شما داشته باشد.

هنگامی که قرارداد کارتان به پایان رسید، یک تاییدیه لغو ثبت نام از تامین اجتماعی دریافت خواهید کرد. در این صورت می توانید از بیمه درمانی تان بپرسید که چگونه می توانید به بیمه شدن تان ادامه دهید.

هر فردی که در آلمان زندگی و کار می کند، باید بیمه درمانی داشته باشد. این امر طبق قانون الزامی است. 

اگر تازه به آلمان آمده اید و هنوز بیمه درمانی ندارید، باید یک بیمه درمانی تهیه کنید. باید خودتان را نزد یک شرکت بیمه درمانی قانونی بیمه کنید. برای انجام این کار، باید درخواست تان را به یک شرکت بیمه درمانی ارسال کنید. باید عکس گذرنامه و شماره بیمه درمانی تان را داشته باشید - یا اگر قبلا بیمه درمانی نداشته اید، شماره تامین اجتماعی تان را ارائه کنید. درخواست را می توانید از طریق پست، آنلاین یا حضوری تحویل دهید. شرکت بیمه درمانی را خودتان می توانید انتخاب کنید. بسته به شرکت بیمه درمانی تان، ممکن است خدمات رایگان دیگر (مثلا برخی معاینات پیشگیرانه) به شما ارائه شود.

پس از این که درخواست تان بررسی شد، از شرکت بیمه درمانی تان تاییدیه عضویت را دریافت خواهید کرد. این موضوع را باید به کارفرمایتان اطلاع دهید. شما ماهانه مبلغی را به صندوق بیمه درمانی پرداخت می کنید. مبلغ به صورت خودکار از دستمزد ناخالص شما کسر خواهد شد.

می توانید سهم بیمه درمانی تان را محاسبه کنید: ​​​​​​​https://www.gesetzlichekrankenkassen.de/beitragsrechner

اگر درباره بیمه درمانی قانونی سوالات بیشتری دارید، می توانید با خط تلفن شهروندان وزارت فدرال سلامت تماس بگیرید:

تلفن شهروندان برای بیمه درمانی قانونی
شماره تلفن: 66-01 60 340 / 030

مشاوران، درباره مقررات مربوط به سهم و مزایای بیمه درمانی قانونی، به شما اطلاعات خواهند داد. آنها اطلاعاتی درباره پوشش بیمه، مزایای زمان بیماری یا درمان سرپایی به شما خواهند داد.

وظایف بیمه درمانی
در صورت بیمار شدن، بیمه درمانی شما هزینه ها را پوشش خواهد داد. مثلا، هزینه ویزیت پزشک، دارو و درمان/مراقبت های سلامت را پرداخت می کند. خودتان می توانید پزشک تان را انتخاب کنید. اگر مطمئن نباشید، می توانید از پزشک دیگری نیز نظرخواهی کنید.

بیمه درمانی در مشاغل کوچک
اگر یک شغل کوچک دارید و مشمول پرداخت حق بیمه اجتماعی نیستید، از طریق شغل تان تحت پوشش بیمه درمانی قرار نمی گیرید. یعنی کارفرمای شما در هزینه بیمه شما مشارکت نمی کند. در این صورت هزینه ها را خودتان باید پرداخت کنید.

برای این منظور، گزینه های مختلف وجود دارد:

• اگر علاوه بر شغل کوچک، شغل اصلی دیگری نیز دارید، از طریق شغل اصلی تان بیمه می شوید. اگر شغل کوچک تان، تنها شغل شماست، باید خودتان را بیمه کنید.
• اگر یک شغل کوچک دارید، ممکن است تحت پوشش بیمه خانواده نیز قرار بگیرید. در این صورت، مبلغ بیمه را همسر، والدین و غیره پرداخت می کنند.
• به عنوان دانشجو (تا سن 25 سالگی)، شما به صورت رایگان تحت پوشش بیمه والدین تان هستید.
• اگر یک شغل کوچک دارید ولی کمک هزینه شهروند (یا مزایای بیکاری) هم دریافت میکنید، آژانس کار/مرکز کار، حق بیمه درمانی شما را پرداخت خواهد کرد.

از طریق بیمه درمانی قانونی، شما به صورت خودکار تحت پوشش بیمه مراقبت اجتماعی قرار می گیرید. همه افراد شاغل حق بیمه مراقبت اجتماعی را پرداخت می کنند. میزان پرداختی شما، به سن شما، داشتن یا نداشتن فرزند و ایالت فدرال محل زندگی تان بستگی دارد. این مبلغ از حقوق شما کسر میشود؛ می توانید آن را در فیش حقوقی تان مشاهده کنید.

اگر پیر یا بیمار هستید و به مراقبت نیاز دارید، بیمه مراقبت از شما حمایت خواهد کرد. میزان حمایت مالی دریافتی تان، به میزان نیاز شما به مراقبت (=سطح مراقبت) بستگی دارد.

برخلاف بیمه درمانی، بیمه مراقبت اجتماعی همه چیز را پوشش نمی دهد. بنابراین، بیشتر افراد بیمه مراقبت تکمیلی خصوصی را انتخاب می کنند. این بیمه اجباری نیست، ولی اگر بیمه مراقبت اجتماعی تمام هزینه ها را پوشش ندهد، میتواند کمبودها را پوشش دهد.

توجه! اگر از سوی یک شرکت بیمه درمانی خصوصی (به جای بیمه قانونی) بیمه شده اید، باید بیمه مراقبت خصوصی تهیه کنید.

اگر درباره بیمه مراقبت اجتماعی سوالات بیشتری دارید، می توانید با خط تلفن شهروندان وزارت فدرال سلامت تماس بگیرید:

تلفن شهروندان برای بیمه مراقبت اجتماعی
شماره تلفن: 66-02 60 340 / 030

در آلمان یک سیستم بیمه بازنشستگی قانونی وجود دارد. برای بیشتر افراد اجباری است: تا زمانی که کار می کنید، به طور خودکار بخشی از دستمزدتان را برای بیمه بازنشستگی تان پرداخت می کنید. شما 9.3% و کارفرمای شما نیز 9.3% از دستمزد ناخالص ماهانه شما را پرداخت می کند.

اگر بازنشسته یا از کارافتاده شوید (یعنی به دلایل مربوط به سلامت، دیگر نتوانید کار کنید)، ماهانه مبلغی دریافت خواهید کرد. هر چه پول بیشتری واریز کنید، بعدا پول بیشتری به شما بازگردانده خواهد شد.

فقط تعداد کمی از افراد ملزم نیستند برای بیمه بازنشستگی قانونی پولی پرداخت کنند. افراد زیر از این تعهد معاف هستند:

• اگر یک شغل کوچک داشته باشید، کارفرمای شما 15% از دستمزد ناخالص ماهانه شما را به بیمه بازنشستگی شما واریز خواهد کرد. شما فقط بخش کوچکی را پرداخت خواهید کرد. یا می توانید درخواست بدهید که پولی پرداخت نکنید.

توجه: این همچنین به این معنی است که بعدا پول کمتری دریافت خواهید کرد.

• برخی گروههای افراد شاغل، مانند کارمندان دولت، قضات و نیز اغلب خوداشتغال ها، ملزم به پرداخت حق بیمه بازنشستگی قانونی نیستند.

اساسا، موارد زیر درباره شما صدق می کند: اگر شغلی دارید که مشمول حق بیمه اجتماعی است و شغل شما جزء این استثنائات نیست، به شرکت بیمه حق بیمه پرداخت خواهید کرد.

کدام دوره ها برای بیمه بازنشستگی محاسبه می شوند:
علاوه بر مدت زمانی که کار می کنید، دورههای دیگری نیز در محاسبه حقوق بازنشستگی شما در نظر خواهد شد. مثلا می توانید برای موارد زیر پول دریافت کنید:

• آموزش فرزندان تان (تا 10 سالگی)
• مراقبت از بستگان (که بدون دستمزد انجام می دهید)
• دوره های معروف به دوره های اعتبار (زمان هایی که نمی توانستید مستمری پرداخت کنید). مثلا: به دلیل بیماری، بارداری، بیکاری، تحصیل در مدرسه و دانشگاه)

حق بیمه در شغل کوچک
اگر شغل کوچک دارید، به این معنی که درآمد ناخالص ماهانه تان بین 556 تا 2000.00 یورو است، حق بیمه کمتری پرداخت می کنید. کارفرمای شما نیز سهم کمتری پرداخت می کند. هر چه درآمدتان بیشتر باشد، مبلغ بیشتری پرداخت می شود. با درآمد ناخالص بالاتر از 2000 یورو، دوباره حق بیمه عادی پرداخت می شود.

در آلمان بیمه حوادث قانونی وجود دارد - یعنی: هر شرکت باید برای کارکنانش بیمه حوادث داشته باشد.

این موضوع در قانون وجود دارد. همه کارمندان، کارآموزان، دانشجویان و دانش آموزان در آلمان تحت پوشش بیمه حوادث قانونی هستند.

حق بیمه را کارفرماها پرداخت می کنند. شما ملزم نیستید مبلغی پرداخت کنید.

بیمه حوادث قانونی، مقرراتی را برای ایمنی شغلی وضع می کند و خطرات موجود را بیان می کند.

بیمه حوادث قانونی به شما کمک می کند، مثلا:

• اگر در محل کار دچار حادثه شوید (حادثه کاری)
• اگر در مسیر رفتن به محل کار یا در مسیر برگشت از محل کار به خانه اتفاقی برای شما بیفتد (حادثه کاری).
• یا اگر به دلیل شغل تان بیمار شوید (بیماری شغلی).

اگر در مسیر رفتن به محل کار، در محل کار یا در مسیر بازگشت به خانه دچار حادثه شوید، آن حادثه، حادثه کاری است. باید مستقیما به رئیس تان اطلاع دهید.

شرکت بیمه حوادث تنها در صورتی می تواند هزینه های درمانی را پرداخت کند که حادثه شما حادثه کاری محسوب شود.

اگر دچار جراحت شده باشید، به پزشکان مخصوص ارجاع داده خواهید شد. به آنها پزشک مشاور بیمه می گویند. نحوه وقوع حادثه را باید دقیقا برای این پزشکان شرح دهید. سپس گزارشی برای بیمه حوادث (انجمن صنفی) می نویسید. سپس بیمه حوادث قانونی هزینه درمان پزشکی را پرداخت می کند. همچنین در دوره بهبودی پس از حادثه کاری یا بیماری شغلی، از شما پشتیبانی می کند. اگر پس از حادثه کاری یا بیماری شغلی دیگر نتوانید به درستی کار کنید، بیمه حوادث قانونی به شما مستمری پرداخت خواهد کرد.

توجه: بیمه حوادث قانونی، هزینه های حوادثی را که در زمان اوقات فراغت شما رخ می دهند پرداخت نمی کند. برای این منظور می توانید بیمه حوادث خصوصی تهیه کنید.

توجه: ایمنی کار (یعنی اقدامات و اطلاعاتی که با استفاده از آنها بتوانید کارتان را با خیال راحت و بدون آسیب دیدگی یا بیماری انجام دهید) بر عهده کارفرما (شرکت/کسب و کار شما) است. شما باید دستورالعمل ها (= اطلاعات مربوط به سلامت و ایمنی کار و راهنمایی ها)، و بسته به شغل، لباس ایمنی یا ابزار/تجهیزات ویژه دریافت کنید.

اگر شغلی دارید که مشمول بیمه اجتماعی است، به طور خودکار مبلغی را به بیمه بیکاری پرداخت می کنید: نیمی از هزینه های بیمه را کارفرمای شما پرداخت می کند و نیم دیگر از حقوق شما کسر میشود. مبلغ را می توانید در فیش حقوقی خود مشاهده کنید.

در صورت بیکار شدن، این بیمه از شما حمایت می کند. اگر بیکار شوید و در گذشته حداقل دوازده ماه کار کرده باشید و مشمول بیمه اجباری باشید، کمک هزینه بیکاری دریافت می کنید. کمک هزینه بیکاری از دستمزد آخرین شغل شما محاسبه می شود: معمولا 60% از دستمزد خالص تان را دریافت خواهید کرد. این درصد ممکن است متفاوت باشد: مثلا، اگر فرزند داشته باشید، 67% از دستمزد خالص تان را دریافت می کنید. آژانس کار همچنین حق بیمه شما را برای بیمه درمانی، بازنشستگی، مراقبت و بیمه حوادث قانونی پرداخت می کند.

مدت زمان دریافت کمک هزینه بیکاری، به سابقه کار قبلی و نیز سن شما بستگی دارد: اگر زیر 50 سال سن داشته باشید، حداکثر 12 ماه کمک هزینه بیکاری دریافت خواهید کرد.

توجه! ممکن است کمک هزینه بیکاری دریافت نکنید، مثلا:

• اگر خودتان قرارداد کارتان را فسخ کنید

• یا به دلیل رفتار بد، قرارداد کارتان فسخ شود
• یا اگر یک توافقنامه فسخ قرارداد (= قراردادی که بدون دادن مهلت قبلی به کار شما پایان می دهد) امضا کرده اید

• یا به موقع به عنوان بیکار ثبت نام نکرده باشید

مهلت های مهم:

• وقتی قرارداد کار محدود شما به پایان می رسد، باید 3 ماه قبل به عنوان بیکار ثبت نام کنید.
• اگر اخراج شدید، باید ظرف 3 روز کاری، به آژانس کار اطلاع دهید.

اطلاعات بیشتر درباره آن در پرسش های متداول