کار موقت یک شکل (غیر معمول) خاصی از اشتغال است. ویژگی خاص آن این است که شما با کمپنی ارائه کننده کار موقت قراردادی منعقد میکنید، اما در یک کمپنی دیگر کار میکنید (« بصورت موقت واگذار» میشوید).
کمپنی ارائه کننده کار موقت اغلب با کمپنیهای مختلفی که شما بصورت موقت به آنها واگذار میشوید، قراردادهایی را منعقد میکند. ضمن این شما فقط برای یک مدت معین به کمپنی استخدام کننده واگذار میشوید.
"Leiharbeit" (کار موقت)، "Zeitarbeit" (کار موقتی) و "Arbeitnehmerüberlassung" (واگذاری نیروی کار) کلمات مختلفی هستند که همگی معادل کار موقت هستند.
دوره زمانی «واگذاری» ممکن است بسیار متفاوت باشد. استخدام ممکن است به مدت چند روز، البته همچنان به مدت چند ماه وقت را در بر بگیرد. شما برای زمانهای مشخصی به کمپنیها/بنگاههای اقتصادی مختلفی واگذار میشوید. طبق قانون کارگران موقت مجاز نیستند بیشتر از 18 ماه پشت سر هم (ماههای متوالی) در یک کمپنی استخدام شوند. مگر آن که در یک قرارداد تعرفه مقرر شده باشد که کارگران موقت میتوانند بیشتر از 18 ماه در یک کمپنی بمانند.
بعد از 3 ماه زمان انتظار شما میتوانید دوباره در آن کمپنی استخدام شوید، (یعنی باید یک فاصله زمانی بین استخدامها وجود داشته باشد). البته کمپنی پذیرنده میتواند بعد از 18 ماه نیز (یا زودتر از آن) شما را در کمپنی خود بصورت ثابت استخدام کند.
لطفا متوجه باشید: کار موقت به معنای کاریابی نیست.
هدف کاریابی فراهم کردن یک جایگاه کاری ثابت برای نیروهای کار است، جایی که آنها بصورت ثابت استخدام شوند. در کار موقت شما استخدام شدهاید و در کمپنیهای مختلف بصورت محدود از نظر زمانی به کار گرفته میشوید.
یعنی شما قرارداد کاری دارید که ممکن است موقت یا ناموقت باشد. شما این قرارداد کار را با کمپنی ارائه کننده کار موقت منعقد میکنید.